ارائه و توسعه‌ی مدل ریاضی در طراحی سیستم پشتیبان تصمیم‌گیری جهت بهینه‌سازی تخصیص گیت به پروازها در فرودگاه ؛ مطالعه موردی: مهرآباد

فرودگاه‌ها به عنوان زیرساخت‌های مهم حمل‌ونقل هوایی، ارتباط جریان‌های مسافر و کالا بین روش ترابری هوایی و دیگر روش‌های حمل را برقرار می‌سازند. به همین دلیل فرودگاه محل تعامل سه جزء اصلی سیستم حمل‌ونقل هوایی، یعنی فرودگاه، شرکت هواپیمایی و مسافر (یا هر استفاده‌کننده‌ی دیگر) می‌باشد. استفاده‌ی مناسب و موثر از فضاهای بخش هوایی از مهم‌ترین اهداف مدیریت فرودگاه‌های حال حاضر جهان می‌باشد. یکی از مهم‌ترین این فضاها، گیت‌های (محل توقف هواپیماها در اپرون) فرودگاه بوده و برنامه‌ریزی توقف هواپیماها در آن بسیار حیاتی می‌باشد. در این تحقیق به دنبال آن هستیم تا پس از ارائه و توسعه‌ی یک مدل برنامه‌ریزی عددصحیح مختلط جهت تخصیص پروازها به گیت‌های فرودگاه، از آن به عنوان نرم‌افزار (موتور) تخصیص گیت در طراحی یک سیستم پشتیبانی تصمیم‌گیری استفاده نماییم. از طریق مقایسه‌ی نتایج حاصل از تخصیص مدل با نتایج تخصیص دستی، مدل را اعتبارسنجی نموده و با ایجاد تغییرات در وزن توابع هدف مدل، میزان حساسیت مدل را نسبت به این توابع نیز ارزیابی می‌نماییم. اهداف مورد نظر برای این تحقیق متمرکز بر هزینه بوده و به عنوان نمونه (مطالعه‌ی موردی) کاربرد فرآیند تخصیص گیت در فرودگاه بین‌المللی مهرآباد برای ایجاد یک سیستم پشتیبان تصمیم‌گیری در اتخاذ تصمیمات تخصیص گیت به پروازهای مسافری این فرودگاه تشریح می‌گردد. نتایج علاوه بر مشخص نمودن توانایی‌ها و اعتبار مدل پیشنهادی، نشان‌دهنده‌ی نبود تفاوت چشمگیر در میزان حساسیت مدل نسبت به دو تابع هدف آن با یکدیگر بوده است.